Asıl Sabır, Felaketle İlk Karşılaşma Anında Olur

Hz. Enes anlatıyor: Resûlullah, (çocuğu öldüğü için) bir mezarın başında ağlamakta olan bir kadının yanına geldi ve ona: "Allah'tan kork ve sabret!" dedi. Kadın: "Git başımdan. Bana gelen musibetle elbette sen karşılaşmış değilsin." dedi. Kadın, Allah Resûlü'nü tanımamıştı.

(Resûlüllah oradan ayrılıp gittikten sonra) kadına: "O, Allah Resûlüydü." dediler. Kadın, hemen Resûlullah'ın kapısına gitti. Fakat (sandığı gibi) kapı önünde (onu engelleyecek) kapıcılara (korumalara) rastlamadı. Şöyle dedi: "Ey Allah’ın Resûlü! (beni bağışla!) Ben seni tanıyamadım." Allah Resûlü şöyle buyurdu: "(Asıl) sabır, felaketle ilk karşılaşma anında olur." ^[1]

Kaynaklar

[1] Buhari / Cenaiz 43; Müslim / Cenaiz 14; Ebu Davud / Cenaiz 27; Tirmizi / Cenaiz 13; Nesai / Cenaiz 22.